Ma vodhen buzeqeshjen...
E kam vështirë te qeshe
Ndaj, po rri dhe hesht!
Ma vodhen buzeqeshjen
Korbat qe rrijne mbi vresht!

Nuk gjeta force ti ndaloja,
Edhe pse i u luta me fjale,
Ma moren buzeqeshjen,
E ma treten ne det si vale.

Vertet me moren buzeqeshjen,
Por jo shpirtin, qe digjet zjarr,
Shpirti digjet dhe rinohet,
Shperthen si flaka permbi zgare.