Ne udhe te vetmuara, plote trishtim
ku era fytyren ledhaton
Nje hije verdalloset me hidherim
me shpirtin zvarr qe renkon

Sa dhimbje ka kaluar vall??
qe eshte tretur gjithe meshire
Gjithe rropatur e vrar
qan e qan me lot te ngrir

Dhimbja e coj ne tretje
e pamundur, te gjej shpetim
Dhe fantazma e ksaj vdekje
qenka shpirti shpirtit tim