Kot fsheh këmbët, trupin erë
Dhe përdridhesh e bën gjëmë
Larg ta njohim dinakërinë
T’na përvidhesh nuk të lëmë.
I hedh duart mbi pemishte
Thyen degë e prish kurorë
Porse Trungun nuk e mposhte
Ai ka rrënjët në kraharor.
Nga lugina ngrihesh lartë
Nga lartësitë në luginë ulesh
Pse i mat lisat e truallit
Kur s’ke forcën t’i përkulesh!
Lart – degët pushtojnë yjet
Poshtë – rrënjët krejt nëntokën
Gjokset hapur lisat kanë
Në ato parzme ti thyen kokën.