Më the që poezinë kurrë s'e kishe dashur
dhe gjer në fund asnjë nuk kishe çuar,
Një çast u ndjeva i mjerë i pasur,
më pas një kont i varfëruar.

Nën dhëmbë buzëqesha, si dielli mbi ré,
të pathënat fjalë nuk i fola dot,
Ajo më lexonte në çdo varg me nge,
Si ish ateiste që po besonte Zot!