Kur fillova nga pak të vdisja
mbaj mend, ka qenë e enjte
Vetëm ty pranë të kisha
rrije në këmbë dhe heshtje.

Në sytë e tu binte borë,
në fytyrë të fryu Veriu,
Unë te brinjët vura dorën
ndieva zemrën që mërdhiu.

Mbaj mend si e hape derën
si e tërhoqe pas dhe ike,
Në palcë të ëndrrës ndieva therrje
që më vonë m’u bë kronike.