Nuk më trëmb trishtimi yt, sa do largë që je...?!
tufani, rrebeshit me shi që rrjedh si ujvarë..
vazhdoj të kërkoj shtigjeve të pa kapshme..
një botë e çuditshme ziliqare, përse heshtë..?!

mjegulla përhapur, rrëmbyeshëm tundos qiellin..
retë kanë vrejtur vetullat, si një figurë pabesije..!
lageshtija e kohës vranësohej, e etur në kërkim..
unë dhe koha loton, për të ardhur tek ty..?!

dënimin e trishtuar fus në arkën e qelikt.
varrosej një fjalë të Dua.. në dhimjen Jetë..!
heshtja në mllef më pikëllon në shpirt të thyer..
përqafimin se kapa dot, në portin e ndaluar...!!