Kohët ikin, vrapojnë
treten...
vrapojnë në pambarim,
jetojnë në përjetësi,
humbasin në humbëtirë,
E njerëzit hanë pak nga ajo,
ushqehen dhe kurrë nuk dinë
të ngopen...
lypin nga kohët pasanike
që u dhurojnë kopracinë