Në një qytezë të vogël të jugut të vendit tim, një djalosh i vogël punonte në një market,
e herë pas here, gruas në banak nuk i thoshte nënë apo ta kishte afërt, por i thosh’ “zonjë”,
e më bëri përshtypje kjo gjë sa e pyeta se çfarë e kishte, e më tha se thjesht punonte aty,
gjatë verës bënte atë punë, ndërsa ishte në shtat tepër vogëlush, e më preku ajo skenë, realitet i një Shqipërie, një vendth ku punohet përditë për një ditë më të mirë, një vendth që ecën në plagë të thella, o të thella.