TEKSTI ORIGJINAL
Tretet syri, pas një ëndrre
meket shpirti, pas një zëmre
Ndal në fëshmërimë të erës
Edhe qesh, me gaz të plotë
Se ndjej hapin e pranverës
Që më grish, në qiellin-lot
Sa i vogël, ky çast duket
Pse jo, ndofta më gjigand
Yll’ i moshës, përmbi supet
I tejdukshëm, dhe brilant
Qëndron pezull, prej vetiu
S’perëndon në asnjë sfond
N’amëshim, ashtu njeriu
Rreket, të gjejë horizont
Dhe ashtu, ashtu prej motesh
Është gjynah, gjynah të kotesh!