Vije përpara duke dalë nga nata
Mbaje lule në dorë
Tani do të dalësh nga një turmë e rrëmujshme,
Nga një pështjellim fjalësh rreth teje.
Unë që të kisha parë mes gjërave të para
U nxeha kur dëgjova të thuash emrin tënd
në vende të rëndomta.
Do të kisha dashur që dallgët e ftohta në mendjen time të lëkundeshin
Dhe që bota të thahej si një gjethe e vdekur,
ose rrushku bosh i qumështores dhe, të ishte hedhurj tutje,
për të të gjetur
vetëm