S'e mora me vete një degë peme
Që varej në udhë si qerpik i djersitur
T'a kisha kujtim brenda zemre
Por, u kujtova kur kisha ikur.

Lashë pas atë degë peme, gjithçka
Të mos i harroj, një ndjenjë e brëndshme më shtyu
Kush iku larg vendlindjes e nuk tha:
- S'ka si vendlindja për njeriun.