Grua,
Merr me vete pak prej të shkuarës
aq sa shpirti yt i lirë të fluturojë
të kapërcejë pragun e dëshirave të heshtura,
valsit të erërave kudo nëpër qiell,
pa shqetësimin drithërues të së sotmes
pa ankthin e të nesërmes
veç rend ashtu si madhështi
sinfonisë së pranverave të tua,
të përjetshmes,
që jetën para teje përkul!