I dashur David Sasoli
Nuk kishte sesi një zëmër njerëzore të mos qelmerisej nga ky lajm..
Ninëzat na u nicërruan deri në dhimbje.
Me ty pranë nesh ishim të pasur.
Nuk kishte sesi fytyra tënde të mos çarmatoste çdo qerrati, nxërrë,
çdo zëmër të ngurtë.
Sjellja tënde shumë herë më pushtuese
Se çdo diktator dhe sogar i egër ne botë..
Armët e tua më futuristiket dhe më primitivet në histori,
gjithnjë godisnin në shenjë.

David na le në hjidhinë tonë
Nuk mund të qaj, se çdo gjë që
bëre ishte perfekte...
ndoshta i tillë edhe largimi.