Një femër të dha jetë..
Të dha gojën që flet..
Që për të të nxjerrēsh mjaltë..
Që ta ngresh lartë e më lartë!!

Të dha frymë nga frymë e saj..
Dashuri pa fund, pa skaj..
Prandaj duaje edhe ti...
Foli ëmbël, pa ironi!!

Ndoshta botën s'ja fal dot...
Por I mjafton një dorë e ngrohtë..
Kuptoje ti shpirtin e saj,
Fale dhe po ka bërë faj!!

Femra është qershi e jetës..
Mjaltē nga zgjua e bletës...
Është si fllad që të freskon.
Porsi uji qē pa të nuk rron