Larg prej teje, larg,
ku Joni dhe Tirreni ndahen.
Në shpirtin tim, si dallgë,
mendimet për ty seç përplasen.

Me zemër të copëtuar, këtu,
ku nata është pjellë e trishtimit.
Mendoj si të lashë ashtu,
ty, “Izrael i Perëndimit”.

Larg prej teje, larg,
kur agimi akoma s’ka zbardhur.
Të kujtoj me shumë mall,
Shqipëria ime e dashur.