Pranveres si shkoka trishtimi
eshte stina me e bukur qe te fal dashuri...
Aty ku celin lulet dhe ndizet cicerimi,
eshte kishe e vetme qe i fal mekatet dimrit...

Stinet nuk ngaterrohen se u humbet kuptimi
e zjarri me ujin bashke s'kane si te rine...
Ka raste qe njerezit i kaplon zemerimi,
ne vend qe te duan e vrasin dashurine...

Pranveres si shkojne ngjyrat e dimrit,
bocet duan te lulezojne te etura e ne liri...
Perndryshe flashken e brenda vetes ndrydhen,
vyshken si shpirtrat qe s'gjejne ngrohtesi...