TEKSTI ORIGJINAL

Do ta thamë, unë fjalën time,
edhe nëse, keq me shpije,
është e keqe, për shëmtim.
Për shumë bijë "te kësaj shoqërie!

E në qaftë, ai lumi i bardhë?
Perse qeshin, shushuritin?
Jam ithtarë, i fjalës t 'mbare,
nuk mbajnë t 'drejtën, te me ngasin?

Ta thuash "troç", ka shumë mbarësi,
thëne për t 'mire, e jo për t 'keqe.
Nëse flet, me zëmër s'dëlire?
Jo, me kokën, " kryeneçe"!

Me atë kokë, nuk venë, gjëkundi!
mbetesh n 'lutje për uratën"!
E banë vetin me t 'marre lumi.
me kërkua ditën e natën!

Fjalë e drejtë, jo, nuk mbaj lajka,
kur e tha me shpirte te dëlire,
Mos "rënko si kukuvajka"!
nëse do një ditë të mirë?
Kush e thotë, troç, ka uratën,
se "ajo "jeton me breza,
Për dikë është "ca e hidhur",
por n 'brendi, ka "plotë mëlmes

📋 TEKSTI I KARTOLINËS

Seleksiono 1-6 rreshta nga teksti origjinal dhe tërhiqi/ngjiti në hapësirën e mëposhtëme: