ishte vjeshte, gjethet binin nga pemet,
dalengadale formonin nje zemer
jo nuk i besoja syve te mi
sa ty,
ti ulur ne nje hije
e dija se do vije
si nje mirazh ne shkretetire
o sa me lodh
gjurme sheh ne sfond
ti duke kercyer deri naten vone
ref.2x
eshte e njejta kenge
i njejti vend
atje ku falem zemren
ne te njejten hene
si deshmitarja jone
e vetme anonim

u takuam rastesisht
gjithcka nisi me nje frike
i lexoja buzet e tua
si nje liber pa mbarim
tentova te guxoja me shume
per nje sekonde ndaloj gjithcka
ishim thjesht ti dhe un
buzet s'kerkuan me distance

ref.2x
eshte e njejta kenge
i njejti vend
atje ku falem zemren
ne te njejten hene
si deshmitarja jone
e vetme anonim
e di qe aventurat nuk zgjasin
por ty gjithmon do te jem un i pari
do te jesh e sigurt sepse
gjithmon ti ke
ref.
eshte e njejta kenge
i njejti vend
atje ku falem zemren
ne te njejten hene
si deshmitarja jone
e vetme anonim


Ky tekst u dërgua nga arjola muca
DËRGO