Vështirë e kuptojmë një t’vërtetë:
Pasi dashurojmë, nuk jemi vetë.
Kur jeta shfaq edhe tjera thërrime,
Pasi dashurojmë, s’ka krahasime.

Ecja jetësore mundëson edhe fat
Që fatkeqësisht s’e dimë sa zgjat.
Derisa mandej ne lypim lumturi,
Ajo ikën rrugëve me shumë qetësi.

Ç’bukuri e madhe është dashuria
Që lind dhe jeton që nga rinia,
E kur ajo përtërihet deri n’pleqëri,
Kjo jetë falë më tepër se dashuri.