Për herë t’parë dashninë fillova
Dhe po rri gjithë tuj mendu’
I: Shumë po tutna mos gabova
Më thuej djalë çka ke mendu’ :I
Vetë më the se tjetër s’du’
Por ti tash m’harrove krejt
M’çove fjalë se je largue
Se ti tjetrën e ke gjetë.
Qysh s’mendova kur e nisa
Lojën tonë të dashunisë.
Humba vehten dhe u shkrina
Mu në lulen e rinisë.