Nji lulishtë me trandafila
Asht parajsa e vërtetë.
I: Ky asht vend ku knojnë bilbilat
Flakë ç’na u dogj ashik i shkretë. :I
Vetë më the more xhanan
N’atë lulishtë ymrin ta çojmë.
I: Mos më len në këtë zindan
Se gjithë jetën s’do të rrojmë! :I
Maraku ashtë nji shkëndijë
Djeg si dielli në qershor.
Këtë sevdanë kush t’ma dijë
Shpirtin tem ja nap në dorë!
T’gjitha lulet janë lavdëru’
Dranafillja asht me famë.
Ashiku ç’u përvëlu’
U dogj flakë porsi pervan.
N’Elbasan asht nji gur dyrri
T’mjer ashikat qi s’e panë.
Flakë u dogj Isuf Myzyri
Si Mexhnuni për Lejlanë.