I: O errësinë e pyllit
Dëfrimi i njeriut. :I
I: Porsi drita yllit
E bija bariut. :I
Pyllin ç’e kërkova
Hije për me gjetë.
Ti qenke për mue
S’bashku të dëfrejmë!
Ne në pyll do t’rrojmë
Unë edhe ti.
Si kemi zakonin
Hallku t’ kanë zili.
Bota se kuptojnë
Se ç’asht’ ky qëllim.
Në t’errët shkojnë
Ju ngjan si dëfrim.
Unë zemrën e ngjita
Me ty mor xhanan.
Si ylli Afërdita
Lindun n’Elbasan.