Dashuria e vërtetë fillon kur jemi të gatshëm të japim gjithçka pa kërkuar asgjë.

S’ka dashuri zjarrin e së cilës nuk e shuan martesa.

Dashuria është një shpirt i vetëm që jeton në dy trupa.

Nuk dashuron vërtet ai që nuk dashuron pa reshtur.

Kush mund të tregojë se sa dashuron, ka njohur vetëm një dashuri të dobët.

Që dashuria është çdo gjë, është çdo gjë që dimë për dashurinë.

Vetëm ai që dashuron pa shpresë e njeh dashurinë e vërtetë.

Çdo grua ka nevojë për tre burra në jetë: një dashnor, një bashkëshort një baba!

Dashuria është aq e fuqishme, sa na rilind edhe ne vetë.

Ata që dashurojnë ose nuk dyshojnë asgjë ose dyshojnë gjithçka.

Sa më shumë gjykohet, aq më pak dashurohet.

Çdo pengesë për dashurinë vetëm e forcon atë.

Asgjë nuk e forcon dashurinë sa pengesat e pakapërcyeshme.

Dashuria e mirë kërkohet, më e mira fare lind pa e kërkuar.

Po të gjykohet për dashurinë nga shumica e efekteve të saj, ajo i ngjet më tepër urrejtjes se sa miqësisë.

Nëse beson te “dashuria me shikim të parë” duhet të dish që nuk mund të jetë gjithmonë e vërtetë!

Nuk ka dashuri të çuar dëm.

Tek dashuria bëhemi të plotë.

Urrejtja vërbon. Dashuria arrin të lexojë atë që është e shkruar në yllin më të largët.

A mendoni ju se, po të kishte qenë Laura gruaja e Petrarkës, ai do t’i shkruante sonete gjithë jetën?

{{ quote.lyrics }}