Nënëloket shqiptare janë mitra e kombit ku u ngjiz e brumos breznia e identiteti.

Në qiell ka yje plot, por ka veç një diell. Shumë gra ka nëpër botë, veç një në jetë na sjell.

Një jetë në shpinë e mbajti, si çdo nënë, birin e vet. Kur këmba pak dheun i preku, nënën e bëri tutje, për jetë.

Nena per vajzat, pak shoqe e me shume edukatore!

Të shumta qenë gratë, që një poet vargje iu thurri nëpër shkrime...! Njoha vec një grua në jetë- Nënën time!

Parfumi më i shtrenjtë për nënën është aroma e fëmijës!

Shpirtin e saj e njohu bota, në gjithë globin mbarë ajo kishte motra. Fjalën mjaltë të embël syrin dritë e hënë, i madhë e i vogël Atë e therrisnin Nënë.

Mos ja ngre zërin nënës, sepse ajo të ka mësuar të flisësh!

Nuk ka shoqe më të mirë sesa mamaja jote!

Vetëm emri NËNË ta mbush shpirtin me oksigjen!

Në këtë ditë feste pranverore, je pikë mjalti në shpirtin tim. Je gruaja më fisnike e kësaj toke. Je thjesht mrekulli, o ëngjëlli im!

Nëna edhe të vetmen jetë që ka e jep për fëmijën e saj!

Ka fëmijë që nuk mendojnë për prinderit e tyre, por nuk ka prinder që të mos mendojë për fëmijēt e vet!

Dashuria e një nëne nuk njeh kufij.

N'kët dynja veç nana me hile s'ta ka.

Mos harro ti telefonosh nënës. Ajo jeton për zërin tënd!

Fjala nënë është yll, është hanë. Duke bredhur nëpër botë, por nënë nuk gjeta dot.

Ai që bën nënën të këndojë, me urata veten do mbulojë. Të mirat e ndjekin nga pas. Shpirti i mbulohet me gaz!

Drita e syve për çdo nënë është fëmija!

Në këtë botë egoiste, vetëm mamaja dëshiron të të shohë gjithmonë të lumtur!