Prej nga futëzeza hije
Shqeu qiellin mbi bokë?
Erdhën të na prekin
Në nder e në Tokë…
Para dyerve, sheshit
Burra, fëmijë e pleq:
Ç’do bishë e tërbuar?
Pse sjell mot të keq?
Ujkonjë e xhindosur
Hapin vrik e ndali
Si ta nxirrte dheu
Si e dalë nga mali…
Para ujkonjës – këlyshët
Që vetë i ka pjellë
Këlyshët pas ujkonjës
Që shkojnë kah i ndjell.
Jo. Nuk është ujkonjë!
Këlyshët nuk janë këlyshë!
Nuk u thonë as njerëz
Mbi njerëz bëjnë yrysh!
Në qiell ndalën retë
Hija mbi bokë shkundet
Ç’rrebesh – shi e breshër
Dridhet Toka, tundet…
Copë-copë do të shqyhemi
Si këmishë e trupit
Më mirë varr i nderit
Se kështjellë e turpit.
Toka nxjerr djemtë
Në fushë te mejdanit
Për nderin e maleve
Për liri të vatanit!