Pasi derdha krejt langun e shpirtit tim n'krejt dhomat e tandit
A mundesh me jetue pa andrren e t'pamit.
A mundesh me ju dhanë çdo çasti pa mue?
Pasi kem' ndie krejt kangët që dashnisë ju kanë këndue,
A mundesh me marrë frymë e me vazhdue?
Vendet ku dhamë frymë e dashni,
A mundesh me i pa pa mue e pa ty?
Datat që shenuen kohën tonë t'gjallë prej dhimbjes deri n'asht,
A mundesh me i kalu kur ma nuk jem' bashkë?

Fjalët që shpirti yt ia tha veç timit,
A mundesh me i thanë pa ju dhanë trishtimit?
Shiun kur t'bien xhamash si ke me mujtë me e pa,
pasi unë s'do jem ma?

N'jetën tande si ke me gjetë për të tjerët vend?
Kur unë pushtova çdo skutë tanden?
A mundesh me m' harrue,
Tash që m' vrave andrren?