Në 60 sekonda botës i shkoj pas
me shpirtë e me zëmër sa nuk po pëlcas,
virusi corona, që nuk po ndal hap.
janë mijra jetë, dhe nuk kthehen prapë!

Një parti, po e merr pushtetin,
tjetres i kërkohej të bëj opozitë
Me teje shkarkohet nje minister,
dhe një deputet ankohet përditë

Një i moshuar ikën nga kjo jetë dhe një mesoburrë na jep lamtumirë.
Më tutje shikon radhë të gjata
një supermarket funizim ka sjellë.

Nje Pablo më tutje mjergull kërkon
kamionin e tij të kaloje matanë,
Nje grup kriminal sapo arrestohet, Për bankën që kishin vjedhur më parë.

Me tej një spital me bluza të bardha,
Të jep shpres e jet deri në agim,
Diku një poet po shkruan poemën të “Brohoras për lirine”.

Një kala me mure të dalë
madhështore për historinë.
Deti ka dallgezuar valë,
të qetë detërat s'mund të rrinë.

Në maternitet ka lind një djalë
dhe djepi përkund shpres,
Një satelit del në orbit,
lekuenca e tokës po vdes.

Politika ka dalë në podiume,
të besushëm vetëm njëherë
në krah të popullit janë rreshtuar
edhe ata me emrin "milionerë"!

Sinfoni harqesh, muzik funebër,
Heshtur rri dhe një pikturë në mur,
lotuan këtë herë dhe arrogantët
por një piktor nuk heshti kurrë.

Në 60 sekonda të pash karantinë,
nga ballkoni im tani i preferuar
ekraneve ku syri më ka ngrirë
mes lotëve për dhimbjen tuaj.

Se u dogjën pyjet dhe akullnajat u shkrin
një botë e lodhur, sot e dërrmuar.
përmbi kokë ma hodhe çatinë!
sa kohë u desh për ta ndërtuar.

Frikë se po vdes, nuk kam as pak
S'po ju lë të qetë kjo më shqetëson
Oxhaku shqiptarit tym do nxjerrë prap,
edhe në shekuj shqipja do të rrojë!

Gëzuar 21 Marsin Ditën e poezis.
P. Shuli. Tiranë!