– imazh i vjetër –

Në perëndim të diellit i pashë kuajtë e uritur,
Harruar në vathë, pa zot, të braktisur…
Tre kuaj të bardhë, jo s’ishin të bardhë,
Një blanë dëshpërimi e kishin në ballë,
Një klithmë livadhesh e kishin tek sytë,
Tek flegrat nervoze ish klithma e dytë,
Të tretë s’u pashë, veç në e kishin në shpirt…
Në perëndim të diellit i pashë, or i pashë,
Më kalë se ata… unë ika i lashë,
Ika dhe kokën se ktheva nga pas,
As këmbët nuk pata fuqi të përplas,
Veç natën, në fshat, në majë të një mali,
E shfryva këtë këngë si një hingëllimë prej kali.