Ti e din jam burr i fjales – kur e thom, fjalen e maj,
Dije qe e ke bo venin – nese une nanen ta shaj,
Nuk osht puna per me fol – burri fort matet ne vepra,
Pamarrparasysh qka ndodh – qendroj burr si Azem Bejta.

Po menojn qe i kom harru – pom kushtojn gjinja album,
Po kerkojn me jau dhunu – ata qe i ka vnu ne gjum,
Kur jon kan hala ne pelena – une kom pas bole sat dashit,
Hala ska lind nana djal – me rrxu princin prej terrnavcit.

Faktin qe pe thom qitash – sum han kari hiq at dhem,
Ti qi robt ty edhe krejtve - qe i majn krah, armikut tem.
Jeni pidha ne trup te mashkllit – si grupa tokio hotel,
Veq per kesh e shitni veten – sikur kurvat ne bordel.

Une skom nevoj per ty – po ti ki nevoj per mu,
Une jom nip i kaqkve – me i grusht njerz, vi met faru.
Mos meno qe ma trem synin – pushka jote top tu boft,
Vdekja sosht kurgja per trimin – mirse vjen e hajl i koft.

REFRAIN:

Saher vdeka e prap jam qu - kallxon kush ka vo?
Jan munu kishe mem rrzu - e legjend um kan bo.
Saher qe pe hapni gojen - fjalt ju shkojn per mu,
Gjith i forti e shtin t'ligun - per ta me mendu.

Dojn mem kesh m'thojn katunar – katunari ti qi robt,
Kom provoj me hajvanat – deri dje i kom ru lopt.
Kom ec dathun neper therra – sot nuk gjan mat fort se une,
Aty kom msu qka osht nera – neper oda ne katun.

E baj emrin e luftarit – sot a dit vdes per kete emer,
Mka rrit mu nenlokja ime - veq me buke e kryp e zemer.
Mka msu gjyshi me nderu – njerin qe osht burr i neres,
Dhe armikun me shkatrru – mos me lan me dal prej deres.

Sum han kari ku jeton – sum han veshi a ki krah,
Kur vi une kto fjalt e tua – s'vlejn sa pleshti o gjynah.
Ti qi krejt qe pot dhajn shpresa, motren, nanen, grun e qiken,
Ti qi shok e shoqe, dosta - ata qe ta ngojn muziken.

Veq ai njeri qe e du - veq ai ne zemer mun mem prek,
Per Kosove jam tu luftu - per kete emer kom me vdek.
E kur vdes, mrrij ne parajs - a n'xhehnem kta nuk e di,
Por ni sen e di t'sigurt – qe kam vdek per shqiptari.