Fajin e kam vetëm unë,
Që prej teje prita shumë,
S'do të duhej të besoja
kur e di se kush ke qenë,
S'do të duhej që ta thoja
që ksaj zemre i pëlqen.

Do të zë mallkimi im,
që më vrave pa pushim,
Rrija zgjuar duke pritur,
Ardhjen tënde me vonesë,
Rrija zgjuar pa e ditur,
se per ne me s'kishte shpresë.

Pse me flet kur nuk me flitet?
Kam nji dhëmbje që më rritet,
A vjen koha kur do të shoh un ty si tretesh
ashtu siq me ke tretur?

Se di me çka pret prej meje
1000 herë zemren ma theve!
Si gjithmone njesoj ke mbetur,
njesoj ke mbetur ti.

Fajin e kam vetëm unë,
Që prej teje prita shumë,
S'do të duhej të besoja
kur e di se kush ke qenë,
S'do të duhej që ta thoja
që ksaj zemre i pëlqen.

Do të zë mallkimi im,
që më vrave pa pushim,
Rrija zgjuar duke pritur,
Ardhjen tënde me vonesë,
Rrija zgjuar pa e ditur,
se per ne me s'kishte shpresë.

Pse me flet kur nuk me flitet?
Kam nji dhëmbje që më rritet,
A vjen koha kur do të shoh un ty si tretesh
ashtu siq me ke tretur?

Se di me çka pret prej meje
1000 herë zemren ma theve!
Si gjithmone njesoj ke mbetur,
njesoj ke mbetur ti.