>
LETERSISHQIP

Jeta

Jeta, kjo udhë e pacaktuar,
prehur liturgjisë së thellë,
përditë e më shumë
humbur reflekseve të saj…,
udhëkryqeve,
në pritje të një paqe të ngadaltë…

S’është veç ritual,
por këngë hyjnore që magmat rizgjon,
sfidës së pandalshme që të bren ngaherë,
udhëtimit të gjatë në terr e diej,
shtigjeve, honeve që sfilitjet shtojnë…
veten, nga vetja tek krijojmë…?!