Në sheshin kaltëror të qiellit
Tymi me re të verdha u ëmbëlsua,
Natën ai ëndërron. Njerëzit flenë,
Ankthi më mundon vetëm mua.

I kryqëzuar me retë,
Tym të ëmbël pylli thith.
Në unazat e plasave qiellore
Shpati shtrin gishtat të gjithë.

Nga moçali vjen klithma e çafkës,
Gurgullima e ujit të kulluar,
Dhe aty – këtu, mes reve duket
Si një pikë uji, një yll i vetmuar.

Të mundësh me të në tymin sterrë,
Të ndezësh një zjarr të madh në pyll,
Dhe pastaj ta shuash xixën menjëherë.