Idilë E Zezë
Janë violinat e ditës
që luajnë
simfoninë e pafajsisë.
Janë kuajt e erës,
që vithet tundin,
dhe përepshshëm përqafohen
me ujëvarat e dritës.
Është
lugina shurdhmemece,
dhe kaçurreli gëzim,
që për çudi,
rrugën humb,
si beqar i përgjumur.
Është
dhe ai mëz,
i jargët, i zi,
që jetën prek
duke ngordhur t’ëmën!
që luajnë
simfoninë e pafajsisë.
Janë kuajt e erës,
që vithet tundin,
dhe përepshshëm përqafohen
me ujëvarat e dritës.
Është
lugina shurdhmemece,
dhe kaçurreli gëzim,
që për çudi,
rrugën humb,
si beqar i përgjumur.
Është
dhe ai mëz,
i jargët, i zi,
që jetën prek
duke ngordhur t’ëmën!
Më shumë nga Shazim Mehmeti
- Oh Natë, Pasqyrë E Ftohtë Ujërash Të Largëta...
- Dehje
- Nuk Dijmë Gjë
- Fati I Ditës
- Lakuriq, Si Fjala
- Nën Pemën E Natës
- Agimi Te Ne
- Prindër
- E Diela Është E Gjatë, Drita Ka Dhënë Dorëheqje
- Vjershë E Vogël Për Murin E Madh Të Baladës
- Reja
- Përbrendësh Më Ziejnë Eshtrat...
- Zëre Se Të Flas Pa Zë
- Dhe I Thashë, Nga Veranda
- Kthimi
- Idilë?
Komente 0