>
LETERSISHQIP

Me Lot E Ndaloj Dhimbjen

Syt e mi me nuk shohin drit,
prej kur u ndam at dit,
kur me the mua,
ket nga ti nuk e kam prit,
se do t`me refuzosh,
as un nuk e kam dit.

Veten e pyes pse erdhem ne ket bot,
ne te dy ne te njejten koh,
a thu qe syri t`knaqet kur te te shikoj
e zemra ne te njejten koh te te doj,
por per mua ndodh e kundèrta,
syri t`lotoj e zemra t`renkoj,
sejcilen her qe te mendoj,
ndoshta ty me s`te interesoj,
por edhe un s`kam cka tboj,
se ti me hyre ne zemer
dhe te dashuroj,
mundona tet haroj
por kshtu m`duket se nuk ekzistoj.

Edi kam hi ne nje rug pa kthim,
ku n`kèt histori un rash viktim,
eu thye rend shpirti im.

Jo smundem perseri nuk mundem
te te haroj ti
kthena e mendoj per castet
e kaluara me ti.

Un duke mos menduar,
shoqrin ton ende per ta vazhduar,
hyra e te propozova,
e ketu gabova asgje sftova,
veq ty te deshperova,
dhe pergjigjen tende un e mora...

Me the se shok i realt
nuk ekzstojka askun,
i njejt u tregova edhe un,
dhe si i strukur u mbarova pa fun,
vuajtet e mija per ty skan fun,
lotet e syve rjedhin si lum,
ti per mua do mbetesh,
simpatia e vetme
dhe e perjetshme deri ne fun.

DËRGOI: