Sa nostalgjike qenka bere sonte vjeshta,
Me flokrat e arte mbeshtjelle prapa kokes,
Karfica e madhe, i shkelqen nga pas,
Qenka e menduar, kjo vjeshta e arte.

Se erdhi pranvera, prandaj vjeshta hesht!
Pak e menjanuar, ne qoshe rri dhe prêt.
Dimri i rri afer, edhe e veshtron
Me syte e ftohte, perpiqet qe ta ngrohe…

Po qesh ti moj vjeshte, qesh, mos rri dhe hesht,
Lere dhe pranveren qe te buzeqeshe!!
Hiqe xhelozine, ate te mallkuar,
Qe te tera stinet, jeni si uje bekuar.