Ulje apo ngritje,
Ka pasur cdo here nje lider,
Ekzekutim te pameshirshem
Si Caushesku me te shoqen:
Qe u varen ne syte e te gjitheve!,
Te gjithe I pane qe u varen,
Dhe shpirti mezi sa u doli:
Atje ne ato hunjte e ngrate
Dikush embel ferkonte barkun e thate,
Nje tjeter qante per te “ gjoret” qe po iknin,
Mesazhe pa ze, shpirtit u percillnin,
Renie ka gjithmone,
Ne cdo situate e cdo kohe,
Cdo Lider qe behet idhull,
Shume shpejt bie me koke poshte.
Gezojne mes lluksit e bollekut
Gezojne aq sa u eshte shkruar.
Te mjeret, te paaftet,
Sa shume shpirtera do kene lenduar…
se idhujt se kane jeten e gjate,
Se jane krejt te genjeshtert
E madje teper te paafte.
E ne fund te fundit ska
ndonje rendesi tani
sepse cdo lider – idhull
ka te njejten fund-histori