>
LETERSISHQIP

Një Mëngjes

Frynte era mëngjezore,
Dhe pemët zgjonte nga gjumi,
Nën rrezet pranverore,
Me gaz,gurgullonte lumi!

Bari,fushat kish nbuluar,
Lulet sapo kishin çelur,
Borë e dimrit,harruar,
Mbi ndonjë mal,kish ngelur!

Dhe sodisja,gjithë ëndje
Pa rreshtur,këtë bukuri
Dhe s'di pse,nëpër mëndje,
Papritur më erdhe ti!

Dhe gjithçka,humbi dritën
Bukuria u venit,u zbeh..
Edhe sytë e mi,u fikën
Sapo ndërmend më re!