I mbuluar me mëkate
Por pa u pënduar
Në një tokë të shkelur
Pa rrugë..
Pa qiell..

Të gjithë presin nga ti
Që të bëhesh si ata
Duke dëgjuar të njëjtin njëri
Duke lexuar të njëtin liber
Duke ecur pa vrapuar
Por ti je ndryshe..

Aty ku të tjerët flasin
Ti ulërin
Ndërsa kur të tjerët ulërijnë
Ti hesht
Dhe i mund me qëtësinë tënde

Në fillim tallen me ty
Pastaj bashkohen me ty
Aty ku ke lën ti gjurmë
Ata i bëjn hapat e tyre
Por ato gjurmë nuk janë të tuat

Por të miat
Dhe unë nuk ekzistoj