Në Likashanin shkëmbor
Janë gjashtë lisa shekullor
Me degë të gjëra lisat bung
Që të gjashtët në një trung.

Istikam i UÇK-së dikur
Sot mbi ta valon flamur
Duke biseduar me ta
I pari lis kështu më tha:

Jam Shqipëria, zemra ime
A e sheh nuk jam jetime
I dyti lis më kapi për dore
Unë-tha-jam Kosova Lindore.

I them të tretit ti kush je
-Ilirida si s`më njeh

Me Kosovën këtu rrimë
Kemi pranë dhe Qamërinë
Me Plavë-Gucinë mish e asht
Sa shumë degë, por një trung bashkë.

Kështu të gjashtët jemi rritë
Bashkë i përballuam stuhitë
Na u zgërdhinë bishat me dhëmbë
Por gjithëherë qëndruam në këmbë.