Sanjuro
Όταν Δεν Είσαι Εδώ
GreqishtΠάλι σε σκέφτομαι
πάλι γυρνάς στο μυαλό μου
όπου και αν στρέψω την ματιά μου
η μορφή σου είναι μπρος μου
μα δεν είσαι εδώ
μοιάζω σαν τον τρελό
μόνος μεσ'το δωμάτιο τους τοίχους να κοιτώ
σε αυτό το δωμάτιο που σε κρατούσα αγκαλιά
σε φιλούσα κουκλί μου και είχες τα μάτια ανοιχτά
κι' ήταν σαν να με κοίταζες μέσα στην καρδιά
και βγαίναν έξω από αυτήν όλα μου τα μυστικά
μα τώρα, το μόνο που έμεινε είναι η σιωπή
και εσύ να έχεις χαθεί, τέλειωσε η υπομονή
και η μοναξιά μου να μου θυμίζει κάθε λίγο
πως ποτέ μου δεν θα σε έχω πως θα πρέπει πια να φύγω
μα είναι άδικο, δεν μου έδωσες μια ευκαιρία
πριν ακόμα σε νιώσω έσβησες σαν οπτασία
τα πράγματα σου, στο συρτάρι μου κρατώ
να' ξερες πόσο μου λείπεις τις στιγμές που τα κοιτώ
μα δεν αντέχω άλλο, την πόρτα ανοίγω να βγω
και βρίσκομαι πάλι στον δρόμο μόνος να προχωρώ
όταν δεν είσαι εδώ, δεν έχω λόγο να ζω
ίσως ακούγεται βαρύ μα μην ξεχνάς σ'αγαπώ
Όταν δεν είσαι εδώ
τα μάτια μου βουρκώνουν
όταν δεν είσαι εδώ στους δρόμους τριγυρνώ
όταν δεν είσαι εδώ τα όνειρα μου σβήνουν
και φωνάζω τα σκοτάδια σ'αγαπώ (x2)
Μέσα στην νύχτα βαδίζω, δεν έχει ούτε φεγγάρι
Λες και το έσβησε ο Θεός για να μου κάνει την χάρη
για να μην βλέπουνε την φάτσα μου οι περαστικοί
έναν βλάκα δύο μέτρα να δακρύζει σαν παιδί
η συντροφιά η μουσική, πίσω μου ένα σκυλί
είναι η μόνη μου παρέα φαίνεται αρκετή
και ξάφνου έφτασα από το σπίτι σου κάτω
σταματάω για λίγο μέσα στις σκέψεις μου ψάχνω
και θυμάμαι εδώ το πρώτο μας φιλί
εδώ που σου είπα πως θέλω να'μαστε και οι δυο μαζί
εδώ που κράταγα το χέρι σου,κι' ήταν ωραία
που είχα έναν άγγελο την νύχτα για παρέα
εδώ που σου λεγα πως η ζωή είναι βουνό
και ότι στο κάθε σου βήμα, φύλακας θα'μαι εγώ
όμως είδα πως τίποτα δεν είναι αρκετό
δεν φτάνει μόνο η αγάπη μέσ'τον κόσμο αυτό
πήγε αργά, γυρνάω πίσω στο σπίτι
πίσω στο ίδιο δωμάτιο που όμως κάτι του λείπει
είσαι εσύ, μακάρι να ερχόσουν πίσω
και το τραγούδι μου αυτό απ'το μυαλό μου να σβήσω
Όταν δεν είσαι εδώ
τα μάτια μου βουρκώνουν
όταν δεν είσαι εδώ στους δρόμους τριγυρνώ
όταν δεν είσαι εδώ τα όνειρα μου σβήνουν
και φωνάζω τα σκοτάδια σ'αγαπώ
πάλι γυρνάς στο μυαλό μου
όπου και αν στρέψω την ματιά μου
η μορφή σου είναι μπρος μου
μα δεν είσαι εδώ
μοιάζω σαν τον τρελό
μόνος μεσ'το δωμάτιο τους τοίχους να κοιτώ
σε αυτό το δωμάτιο που σε κρατούσα αγκαλιά
σε φιλούσα κουκλί μου και είχες τα μάτια ανοιχτά
κι' ήταν σαν να με κοίταζες μέσα στην καρδιά
και βγαίναν έξω από αυτήν όλα μου τα μυστικά
μα τώρα, το μόνο που έμεινε είναι η σιωπή
και εσύ να έχεις χαθεί, τέλειωσε η υπομονή
και η μοναξιά μου να μου θυμίζει κάθε λίγο
πως ποτέ μου δεν θα σε έχω πως θα πρέπει πια να φύγω
μα είναι άδικο, δεν μου έδωσες μια ευκαιρία
πριν ακόμα σε νιώσω έσβησες σαν οπτασία
τα πράγματα σου, στο συρτάρι μου κρατώ
να' ξερες πόσο μου λείπεις τις στιγμές που τα κοιτώ
μα δεν αντέχω άλλο, την πόρτα ανοίγω να βγω
και βρίσκομαι πάλι στον δρόμο μόνος να προχωρώ
όταν δεν είσαι εδώ, δεν έχω λόγο να ζω
ίσως ακούγεται βαρύ μα μην ξεχνάς σ'αγαπώ
Όταν δεν είσαι εδώ
τα μάτια μου βουρκώνουν
όταν δεν είσαι εδώ στους δρόμους τριγυρνώ
όταν δεν είσαι εδώ τα όνειρα μου σβήνουν
και φωνάζω τα σκοτάδια σ'αγαπώ (x2)
Μέσα στην νύχτα βαδίζω, δεν έχει ούτε φεγγάρι
Λες και το έσβησε ο Θεός για να μου κάνει την χάρη
για να μην βλέπουνε την φάτσα μου οι περαστικοί
έναν βλάκα δύο μέτρα να δακρύζει σαν παιδί
η συντροφιά η μουσική, πίσω μου ένα σκυλί
είναι η μόνη μου παρέα φαίνεται αρκετή
και ξάφνου έφτασα από το σπίτι σου κάτω
σταματάω για λίγο μέσα στις σκέψεις μου ψάχνω
και θυμάμαι εδώ το πρώτο μας φιλί
εδώ που σου είπα πως θέλω να'μαστε και οι δυο μαζί
εδώ που κράταγα το χέρι σου,κι' ήταν ωραία
που είχα έναν άγγελο την νύχτα για παρέα
εδώ που σου λεγα πως η ζωή είναι βουνό
και ότι στο κάθε σου βήμα, φύλακας θα'μαι εγώ
όμως είδα πως τίποτα δεν είναι αρκετό
δεν φτάνει μόνο η αγάπη μέσ'τον κόσμο αυτό
πήγε αργά, γυρνάω πίσω στο σπίτι
πίσω στο ίδιο δωμάτιο που όμως κάτι του λείπει
είσαι εσύ, μακάρι να ερχόσουν πίσω
και το τραγούδι μου αυτό απ'το μυαλό μου να σβήσω
Όταν δεν είσαι εδώ
τα μάτια μου βουρκώνουν
όταν δεν είσαι εδώ στους δρόμους τριγυρνώ
όταν δεν είσαι εδώ τα όνειρα μου σβήνουν
και φωνάζω τα σκοτάδια σ'αγαπώ
Kur Nuk Je Këtu...
ShqipDhe përsëri për ty mendoj.
në mendjen time hyn pa leje.
Ngado që sytë e mi t’i hedh,
fytyra jote del para meje.
Por si i çmendur dukem,
ti s’je këtu, vajtoj.
I vetëm në dhomë mbetem
dhe muret rri shikoj.
Në atë dhomë, ku unë
të mbaja përqafuar.
Ku të puthja ty
dhe sytë mbaja ndër duar.
Dhe dukej sikur...
në zemër më vështroje
dhe nxirrje prej saj,
sekretet që nuk doje.
Por heshtja vetëm më mbeti tani.
Durimi u sos, se humbur je ti.
Që kurrë nuk do të kem
dhe duhet të largohem.
Vetmia ma kujton çdo çast,
kur rri edhe mendohem.
Sa e padrejtë që është,
të shkruash fatin tim.
Akoma nuk të ndjeva
dhe ike si vegim.
Për gjërat që ti kishe,
nga një sirtar e shtoj.
Ta dish sa më merr malli,
sa herë që i shikoj.
Më nuk duroj dhe derën hap,
të iki që këtu me vrap.
Dhe nëpër rrugë i vetëm prapë.
Kur ti nuk je këtu,
jeta nuk më njeh më mua.
Ndoshta e rëndë mund të dëgjohet,
por mos harro:
Të dua!
Ëndrrat shuhen,
kur ti s’je këtu me mua,
ndaj në errësirë thërras...
Të dua!
Në mes të natës endem,
as hëna nuk ka dalë.
Sikur e fiku zoti
me hatër të më mbajë.
Që të mos më shohin
sa lodhur jam ca kalimtarë.
Një burrë si mal i lartë,
si një fëmijë të qajë.
Muzikën kam si mjek
dhe një qen të heshtur,
që nga pas më ndjek.
Dhe pa kuptuar fare,
mbërrij poshtë shtëpisë tënde.
Ndalem veç për pak,
se mos të gjej në mendje.
Dhe kujtoj këtu,
puthjen tonë të parë.
Këtu kur, asnjëherë - të thashë,
- s’do jemi ne të ndarë.
Këtu ku dorën tënde mbaja
dhe ish një mrekulli.
Kur një ëngjëll, netëve
më bënte shoqëri.
Këtu ku jeta – të thosha
– është si një mal, ku humb
dhe roja në çdo hapin tënd,
askush s’do jetë, veç unë.
Porse kuptova se
e gjitha kjo s’ndihmon.
Se në një botë si kjo
dashuria veç s’mjafton.
Në shtëpi u ktheva,
se ishte bërë vonë.
Tek ajo dhomë ku diçka
që dua shumë mungon.
Dhe ajo je ti,
të ktheheshe sikur!!!
Dhe këngën nga mendja
ta shuaja me ujë!
Sytë me lotë më mbushen,
kur nuk je këtu,
Rrugëve sorollatem,
kur nuk je këtu
Ëndrrat më shuhen,
kur s’je këtu me mua
Dhe ulëras në errësirë:
TË DUA!
në mendjen time hyn pa leje.
Ngado që sytë e mi t’i hedh,
fytyra jote del para meje.
Por si i çmendur dukem,
ti s’je këtu, vajtoj.
I vetëm në dhomë mbetem
dhe muret rri shikoj.
Në atë dhomë, ku unë
të mbaja përqafuar.
Ku të puthja ty
dhe sytë mbaja ndër duar.
Dhe dukej sikur...
në zemër më vështroje
dhe nxirrje prej saj,
sekretet që nuk doje.
Por heshtja vetëm më mbeti tani.
Durimi u sos, se humbur je ti.
Që kurrë nuk do të kem
dhe duhet të largohem.
Vetmia ma kujton çdo çast,
kur rri edhe mendohem.
Sa e padrejtë që është,
të shkruash fatin tim.
Akoma nuk të ndjeva
dhe ike si vegim.
Për gjërat që ti kishe,
nga një sirtar e shtoj.
Ta dish sa më merr malli,
sa herë që i shikoj.
Më nuk duroj dhe derën hap,
të iki që këtu me vrap.
Dhe nëpër rrugë i vetëm prapë.
Kur ti nuk je këtu,
jeta nuk më njeh më mua.
Ndoshta e rëndë mund të dëgjohet,
por mos harro:
Të dua!
Ëndrrat shuhen,
kur ti s’je këtu me mua,
ndaj në errësirë thërras...
Të dua!
Në mes të natës endem,
as hëna nuk ka dalë.
Sikur e fiku zoti
me hatër të më mbajë.
Që të mos më shohin
sa lodhur jam ca kalimtarë.
Një burrë si mal i lartë,
si një fëmijë të qajë.
Muzikën kam si mjek
dhe një qen të heshtur,
që nga pas më ndjek.
Dhe pa kuptuar fare,
mbërrij poshtë shtëpisë tënde.
Ndalem veç për pak,
se mos të gjej në mendje.
Dhe kujtoj këtu,
puthjen tonë të parë.
Këtu kur, asnjëherë - të thashë,
- s’do jemi ne të ndarë.
Këtu ku dorën tënde mbaja
dhe ish një mrekulli.
Kur një ëngjëll, netëve
më bënte shoqëri.
Këtu ku jeta – të thosha
– është si një mal, ku humb
dhe roja në çdo hapin tënd,
askush s’do jetë, veç unë.
Porse kuptova se
e gjitha kjo s’ndihmon.
Se në një botë si kjo
dashuria veç s’mjafton.
Në shtëpi u ktheva,
se ishte bërë vonë.
Tek ajo dhomë ku diçka
që dua shumë mungon.
Dhe ajo je ti,
të ktheheshe sikur!!!
Dhe këngën nga mendja
ta shuaja me ujë!
Sytë me lotë më mbushen,
kur nuk je këtu,
Rrugëve sorollatem,
kur nuk je këtu
Ëndrrat më shuhen,
kur s’je këtu me mua
Dhe ulëras në errësirë:
TË DUA!
Komente 1