Lasha dhe unë me lot në sy.
Në shpirtin tim je shpres më ngj në tokë të huaj.
Kjo largësi më tret mendimet,
më mbush me lall.
Në tokë të huaj kjo largësi më tret mendimet më mbush me
larg me lindje zemra në të rreth ta du kosovën me zemër pikmoj duhen dhe traditën si një amanet ta ruaj në shpirt ta ruaj në shpirt.
kurrë mos ta harroj marindje zemra më përretos me zemër kënoj du traditën si një amanet ta ruaj në shpirt ruaj në shpirt kurrë mos ta harroj

Shpirti im më flet me gjuhën e nënës.
Kënga ime sështë veç një melodi.
Tingujt më thërrasin me zëin e zemrës.
Është gjaku im një histori.
Tingujt më thrasfin me zërin e zemrës.
Është gjaku ime një histori.
Larg me lindje zemra të ta duosën me zemër t'i këndoj.
Duhën dhe traditën si një amanet.
Ta ruaj në shpirt,
ta ruaj në shpirt kurrë mos ta harroj.
Narindje zemra më të rret.
Ta du Kosovën me zemër këndoj.
Duhet dhe traditën si një amanet.
Ta ruaj në shpirt,
ta ruaj në shpirt kurrë mos ta harroj.

Larg lindje zemra të ta du Kosovën me zemër këndoj duhet dhe traditën si Në amanet ta ruaj në shpirt ruaj në shpirt kurrë mos ta harroj larg lindje zemra më të rret ta du kosovën me zemër këndoj duhet dhe traditën si një amanet ta ruaj në shpirt ta ruaj në shpirt kurrë mos ta harroj