Në një kohë ti më ke lumturuar biri i nënës.
Më thoje shumë të dua.
Ditët po kaloni e në të pagjum.
Në atë kohë varfëria zotë ronte more rrugën e kurbet e mle vetëm i vetmuar në shtëpi.
Shënoja ditë të pa durim që një ditë do takohemi.
Lumturohemi për njëri-tjetri.
U bë vite që nuk ndojnë nënë.
Vall je gjallë të tregoja vesh duke qesh por asnjë zi s'kam heç s'ka lut të ditët pa u lutur.
O zot ku do jemi lumtur.
Provat të jetës më kanë transferuar që jot veç hidhërim më sodën në këtë jetë.
Edhe këtë letër po e shkrua për ty nënë.
Sa e jam larg teje po të them këtë fjalë.
E di të mori madhi për mua dhe madhi për ty.
Tani jam rrit kam bërë me tepëru.
Po brenda meje jam ende ai fëmijë çarok që ta bënte zemërmal.
O kurbet ty t'u thaf dora prej pragun tim në kurbet.
Shumë sprova po kaloj edhe nënën po mendoj dy herë fjalë e saj po kujtoj.
Në një kohë ti më ke lumturuar biri i nënës.
Më thoje shumë të dua ditët po kaloni enë të pagjumë.
Në atë kohë varfëria zotë more rrugën e kurbet e mle vetëm i vetmua në shtëpi.
Shënoja ditë të pa durim që një ditë do takohemi.
Lumtohemi për njëri-tjetrin.
U bë vite që nuk ndisho oj nënë.
Vall je gjallë,
të tregoja vesh duke qeshur,
por asnjë.
Zi s'kam heç s'ka lut të ditët pa u lutur.
O Zot,
kur do jemi lumtur?
Sprovat të jetës më kanë transferuar që je veç hidri më sodë në këtë jetë.
Edhe këtë letër po e shkrua për ty.
Nënë sa jam larg teje po të them këtë fjalë me lotë në sy.