Qielli ishte ngrysur nga rete e zeza si vetulla te rena nder sysh vuajtjesh.Ata te dy vellezer qendronin te ulur ne pragun e portes te gerryer nga lageshtia dhe e deformuar nga era e kobshme qe keto dite percillte mllefin e vet te hakemarjes.

Refati me i vogli ngriti syte dhe veshtroi ligshem te vellane.Morri nje cigare dhe ja zgjati duke vene nje tjeter mbi vesh dhe pastaj hodhi veshtrimin nga bregu i detit qe ndodhej pak hapa larg tyre.Ishin te dy peshkatare te ndershem dhe neteve me barken e tyre karakterin kerkonin buken e perditshme per te ushqyer vocerraket, qe mengjeseve me klithma te gezuara prisnin fitimtaret qe kishin mposhtur dallget e egra.
Eh, Halim-theu heshtjen Refati te kujtohet si ishim atehere"-heshti per disa caste te vetme.."Nje kile mish, nje pako gjalp..heshtje..perseri..":"Jo ore jo tani jemi mire.."E more vesh..nuk ka gje..sepse dy djemte e mi deti i ka gelltitur ne folen e vet".."Dje me derguan lajm ata te policise kane derguar polombare per ti gjetur.."

Nje lume lotesh pushtoi kraharorin, sharje mallkime e me vone heshtje qe po pllakoste si zija e ketij shekulli qe trokiste ne cdo porte te ketij qyteti.
REfati veshtroi token perdhe, si nje thike e mpreht ndiente qe kraharori i cahej nga dhimbja.Tjetri nenqeshi, ironia e tmerit e kishte perfshir te terin.Me vone te dy u perplasen pas nje hije te padukshme dhimbje dhe lume lotesh ngarkonin rete qe po kalonin te mblidhnin kete vuajtje te kobshme.
"nuk ka gje Halim se ishim te rinje i duheshin detit ca nga keta.Eshte i pangopur ai e njoh mire une ate shtaze""..heshtje dhe perseri heshtje pllakoste vuajtja dhe ngasherimet.Veshtrime te keputura..."perse vetem tokes duhet ti bejme privilegje ne..""""
Ah, deti ia kishte marre jeten, shpresen, gjithcka...
Burri kishte fytyren te vrare dukej si e arnuar nga dhimbja qe kerkonte te permblidhte ato pjezeza te pa ndricuar nga dita e lodhshme.Kalonin vitet dhe tufanet e jetes perseriteshin dhe gjymtonin cdo shenje te gjalle te tija.Dallget e detit kishin ashpersuar tiparet dikur te bukura dhe ndermjet tyre tashme shiheshin rrudha dhe brenga t e perditshme.
Gjithe jeten ia kishte kushtuar kesaj mase gjigande kishte luftuar me egersine e tij, i cili donte ti thyente kete krenari per ta mposhtur dhe gelltitur brenda vetes.PO nuk kishte mundur edhe pse furia e tij ishte here here e madhe.Dallget ktheheshin ne perbindesha kunder ketij njeriu te fuqishem te cilin darka e priste me nje supe te ngrohte dhe dy sy te trishtuar te perzier me lodhjen nga e shoqja.
E shoqja nuk pertonte te vinte mbi soben me dru darken e te shoqit dhe here here e veshtronte vjedhuzari ate te ardhur nga gjuetia e nates gjysem i vdekur.
Psherehtinte thelle e mendonte"EDhe sot ne shtrat nuk do te kete fuqi te shtrihet dhe jo te kujtohet per mua.Une e shkreta e cila e pres me ankth, psheheretimen, eren e djerses qe tashme po merrte forma lotesh.".
Hoqi pakez veshtrimin nga i shoqi, trazonte supen dhe veshtronte enet e darkes te cilat prisnin dhe pjaten e fundit per tu lare.Ngrihej me pertes dhe nje ngulsh deshperimi ia zinte fytin dhe nuk linte te nxirrte kete murtaje nga shpirti i bregosur i saj.Nuk tha asnje gjysem fjale shkoi drejt banjes ku ironia e varferise mbeshtillej tek ajo cop mendimin qe fati i tyre ishte shkruar keshtu.Fjalet e teperta i dukeshin sikur do te cenonin te shoqin preferoj te heshte si perhere ankesat duheshin lene mbrapa porte sepse ai kishte nevoje per qetesi.Me vone ai u ngrit nga tryeza dhe shkoi drejt dhomes se gjumit veshtroi te shoqen tek lante enet e darkes dhe mbi tavolin vuri re nje pako me gjalp, racionit i muajt-mendoi..
I hodhi perseri nje sy te shoqes dhe pak caste u fanit deshira per hiret e saja por lodhja e rrembeu me perpara se kjo ndiesi ta pushtonte te terin.E donte te shoqen ne ato momente ta kishte prane dhe te perkedheleshin si aTEHERE NE BREGUn e detit kur ishin te rinje...Tani kjo deshire shkonte drejt nates duke shuar si vet ajo ne pellgje endrrash te ndaluara..Pakoja me gjalp heshte..vocerraket flinin dhe te nersmen festa do te fillonte..
Nga dhoma tjeter u degjuan klithmat e vajzes se vogel.ajo grindej me vetveten..te dy burre e grua u turren drejt dhomes.Ju afruan krevatit i preken krelat e verdha dhe vajza sakaq hapi syte dhe nje rreze lumturie i rreshqiti ne ato faqe te kuqe.Syte ju celen si goxhet e majit ne lulezim.Ungrit dhe ju hodhe ne qafe te jatit...
"Babi, babi ke ardhur mi ka sjelle guackat e bukura qe me prentove.Une dje dola nga bregu me Gjergjin per te veshtruar anijen tende.Thirra shume po ti nuk me degjove.Dhe ta dish qava shume.."
Dockat e vogela perkedhelnin fytyren e te jatit i cili mori nder duar dhe filloi ti puthte forte kishte mall te pafundem per kete krijes te pafajshme qe kishte dite pa e pare.Pastaj i perkedhelte relat e derdhura pas supeve.E terhoqi pas vetes duke e shtrenguar forte dhe filloi ti kendonte nje ninulle te lehte .E puthi perseri vajzen kur gjumi e gelltiti te teren e vendosi ne shtrat lehte per mos ti prishur endrrat e kesaj mbremje dhe kushedi guaskat e harruara prej tij mund ti shfaqeshin ne enderr dhe ajo te luante e gezuar.Here tjeter duhet te kujtohem i perseriti vetes qortushem.U sfrua krevatit te djemve i mbuloi dhe ata pastai shkoi drejt dhomes se gjumit dhe imazhi i pakos se gjalpit i linte nje shije te hidhur.I fliste qarte per nje tek jetike dhe kaprico lluksi.ajo coptohej ne pjezesa per gjithe javen sepse zija e varferise po pllakoste te gjithe.Ishin kohe te veshtira, nje cope buke dhe nje shtrese gjalpi ishte mrekulli keto kohera.S'eshte cudi -mendoi dhe iku drejt dhomes per te c'lodhur kockat e tija te dermuara.Kur u shtrih i teri ndjeu dhimbje te forta ne gjithe trupin, pikerisht keto dite pas atyre shtrengatave te njepasnjeshme falenderonte perendine qe ishte akoma gjalle.Te shoqes nuk i beri ze per sa kishte ndodhur.Boll halle kishte ajo me 4 femije dhe nje shtepi per te mbajtur.Nuk i duheshin dhe rrefimet ketyre neteve te gjakosura te detit.E nersmja troket perseri dhe sajonte kurthe te reja.
Burri veshtronte djemte.Ata ishin dhene pas skafit te ri te sapo ardhur keto dite ng Italia.Vetullat i formonin ate re te zymte, shprehja e fytyres shnderohej ne nje shkendije therrse si nje parandienje qe nuk sillte asgje te mire.Ai gjithe jeten e kishte kaluar me detin dhe kishte marre prej tij cdo gje.Sa here me anijen e tij karakatin ia kishte ndale mbane, ishte mesuar me jeten e detit ia dinte tekat ketij perbindeshi.
Por ajo qe e linte pa fjale ishte e sotmja keta te rinje qe po fluturonin pak si teper, nuk e merrnin shtruar jeten.Ai mendonte te gjitha keto duke u ngrysur perseri si nje nate shterpe.
"_Baba "-i thoshte Genci djali i dyte-ne nuk duam qe femijet tane te presin nje pako me gjalp ne jave-dhe veshtronte skafin, si te ishte vet Zoti i endrrave te tyre.(Feta me gjalp te jete privilegj i familjes, c'neveri)...
Keto fjale i therrnin plakun.Ai ishte rroptuar gjithe jeten dhe kishte bere aq sa mundej per familjen.PO kohet po ndryshonin dhe keta te rinjte e sotem po i kerkonin jetes me shume nga c'duhej.
(Ndoshta nuk ishte e tepert nje jete me e mire se e tija, por e kaluara i kishte gjymtuar me halle te shumta)..tani ata bijte e tij i kishin hedhur syte drejt nje horizonti te rrezikshem ku mendonin se mireqenia dhe liria do te sillte ate qe ai e kishte kerkuar nje jete te tere.
OH, zot ti ke ne dore tende cdo gje-shtroh drite dhe udhe te qete diteve te mia te fundit me shpeto mga ndonje gjeme e madhe tani ne pleqeri.Hidhte syte nga e shoqja e cila dukej me e plakur nga vitet qe rendonin shpatullat e saja te rene e te krrusura nga punet e renda.
Te nersmen vendosi te bente shetitje bregut te detit sikur donte te bisedonte dhe te bente nje pakt, ai dukej i qete ne kete nate pa yje, e pike reje nuk dukej ne hapesiren gjigande te tijen.Djemte kishin pregatitur skafin dhe kjo nate dukej me se e pershtatshme per te ikur drejt asaj lirie te kufizuar tani per tani nga perbindeshi.Shpresoj te jete paqesore me jetet e ketyre te rinjeve-mendoi duke thithur fort cigaren i nervozuar dhe veshtrimin drejt nje horizonti qe po humbte vetveten nga renia e perdes se nates dhe ajo tinzare dhe e kobshme here here.Ai e dinte mire kete."Eh, sheh "
-i thoshte Gjergji i vogli te madhit.-tere gjalleri dhe deshire te bente pjese ne kete mision.
Ato nete ata kishin bere rruge dhe dukeshin te dehur nga deshira e madhe qe po arrinin dicka te deshiruar prej kohesh."Kam qene shance per ju"-"Dhe degjo Genc, nese nuk me merrni me vete dhe sot.Keq e keni punen-Fliste dhe pastronte reren e ngecur ne borduren e skafit."GJergj, mos ngul kembe, ne vendin tende do te marrim nje hallexhi dhe fitojme me shume"::
I jati un afrua i hodhi krahun nder supe te voglit duke i thene.
"Gjergj, Genci ka te drejt ti duhesh te pushosh pak sonte.Shtepia ka plot pune une jam i ikur gjithe kohen..
"JO baba, neqoftese nuk me marrin mua, ta shihni sesa mbare do t'ju veje"-djali i rreshqiti fjalet pa u menduar .Plaku u drodh i teri-mendoi eshte i ri dhe zjarri i aventures e ka gelltitur te terin..
"Qepe ate te shkrete goje"ju hakerruar i vellai gjthe zemerim dhe ju pervesh punes perseri.
I jati e trehoqi te voglin per krahu dhe te dy shkuan drejt shtepise.Gjate tragjitit i tha keto dy fjale."Degjo Gjergj, degjo mua plakun"-asgje nuk humbet, te lutem mos shko mor bir.Te pakten ty te te kursej deti nga ndonje menxyre.."

...

Ishte mengjes heret nje e trokitur e forte dhe me pas heshtje..perseri nje bresheri trokitjesh sikur po shembnin porten kryesore te shtepise.
E shoqja u ngrit hodhi nje shalle kraheve dhe nxitoj te hapte deren."Kush do te jete kaq heret pa u gdhire dhe i bie portes si i cmendur?!"
Kur hapi porten perballe vetes qendronte kunati me hijen e vdekjes ne fytyre.QEndronte i mbeshtetur tek kolonat e verandes.
"eh, halim cfare ka ndodhur"-pyeti tere kureshtje pa e pershendetur-Ajo filoi te dridhej kur pa fytyren e tij te nxire nga dhimbja, vershim lotesh e mbeshtolli kunaten rreth kraheve, duke i peshperitur te behej e forte.
"Korba une, djemte"-uleriti gruaja-"cfare ka ndodhur, jane gjalle te pakten
PO kunati heshte dhe veshtroi te vellan qe sapo ishte ngritur nga shtrati dhe ai kishte degjuar gjemen.
"Eja Refat se te duan ata te policise"-dhe e mori perkrahu te vellane qe po i thyeshin kembet nga dhimbja.
"Ah, renkoi e morri haken deti, e dija une i ziu".."por Ata nuk me degjuan mua plakun"...
Te tre i pllakosi heshtja, ishin ulur tek karriket ne degen e policise dhe prisnin ndonje lajme.Askush nuk vinte reh tronditjen e tyre.
Qytet i mallkuar, kenge vaji po thurreshin per te dhe asnjera nuk i pergjante njera-tjetres.
KJo tragjedi kishte te pergjithshmen por sejcila kengen e vet.
Qyteti dhe ditet e tij mbuloheshin me renkimet e nenave te mbeshtiella me vellon e zise.Zemra e plakut dje pikonte vrere per pakon e gjalpit, sot nga legenda e vajit.
PLaku udhetonte me linjen e urbanit per te mberritur ne strehen e tij dhe shpesh veshtronte te vellan me duart e ashpra tek mbulonte fytyren tere vraje.
"Eh, Halim e mori halken deti, kishte hak ky perbindsh edhe ne shume i kemi marre atij.POr joo aq shume(Nje pako me gjalp na lejohej) dhe ishim te kenaqur me skamjen, duke lene bijte te etur per gjithecka.EH, si thua kush e ka fajin per kete menxyre dhe nisi e kendon vajin e kobshem nen ze..(Ai dhe shpirti renkonte)::::!!!"
"DEti i kercenohej plakut
trimi shtynte dallget, gjoksi gufonte
triunfonte,
dallget ne gjunje i faleshin..
Deti kercenonte
nje dite hakun do te marre ne mos sot
vite me pas, varre do ngreh dallget
ty plake i krisur ne kete thellesi do te hedh...!!!"