Kam marrë mallin me të pa djali im.
Zoti të ruajtë.
Tu e ndjej këndrën e humba veten.
Del çaha veç natën.
Tu mendu kush ma shëron plagën.
S'i bëjha dë vetit,
po i bëjha dë nënës.
Shumë i ri për me ec këtë rrugë.
S' me përballjsha zemrën time me luftë e pata qëllim po me lënë u duftë.
S'më ka mbetur mua send veç te Zoti meu lutur.
A di çënë asnjë njeri me të kuptuar?
Shumë herë kam provuar ama shumë jam dështuar.
Plot njerëz të tjerë kam provuar me më lë në du vetmia u më ka bë mend njëri mua një jav e u më ka larguar prej kësi jav veç unë edhe jia j e për këtë ëndër e kam lënë edhe një njeri.
Bëjte dritë kur më nxajte mu terri e si ajo kurrë kërkush s'më deshti.
Ishalla ja lumturinë tjetri e me sukses erdhën edhe shumë probleme.
Kur kthehet zemra njëherë dihet që nuk të ndreqet.
E hupa u dhe nëna im po ta dhash besën.
Ama kurrë s'e hupa shpresën.
E çdo natë me lot për meu kanë unë ku jam sot.
E pa fat unë jam kanë krejt i kam ama ti po mungon.
Ama ti po mungon,
ama ti po mungon.