Me mendje afër por s'mbështjell njeri,
Ndaj enda si merimanga që ty të  arrij,
Kam një lëmsh të ngrehur që fillin spo ja di,
Më del një avull i ngrohtë lagjen mbulon n'gri..

Ndaj gjatë si hije kohën e jetojmë
Si jargavani me panjën hapësirën e  ndajmë,
Duke pritur erë veriu të përkulem palë,
Vitet po na krrusin e mendja bëhet dhallë.

Si lambushkë e lodhur ndrit lagj'ja nga fundi,
Më vjen si valë e mekur a gurgullimë lumi,
Edhe pse u lodha e kam ra në gjunjë,
Lëviz si hije e ngatërruar nga Grama në Runjë..

Si pēlhurë e padukshme  mu fshehen ato sy..
Vetëm t'i fusim në ujë të mbijnë përsëri,
Sepse jeta rezervoi, një lajthitje të mjerë,
Po i marrim me vete mbase gjejmë ndoj  derë...!!