I crash over
rrugës gjithmonë e kam një seke në xhep rri ma shutni me një fletë fletën kuletë pi në telefon mu ka b si zakon se në ato momente kurrë nuk kam çar bëj ulna diku ushtroj e uli kry se përveç fejk erave nuk kam çar vzhgoj tjetër se n vpës me një sasi duaj du veten e gjej si pasqyrë shoh vet me vet them a jam q ky a mos u ç ai kush është ajo po këto janë paranoja se kërkush nuk është jo jam unë i ulur midis parkut në vetmij nxjerri fletën me rima prej kuletës ku e kam shti e kapi telefonin e shebitin që jeni tu e nis që ky send ë rripi që ma heq krejt monoton e nervat m' qetëson trupin ma pushon edhe pse e di që midis gjumave të qytetit jam që nuk po i nis e vet me vete them

Th çona prej atij vendi ku kesh dal ti na shesh.
Ama jo si më herët qysh kesh se tash jam pak më fresh.
Po e ndjej mungesën e dikujt po nuk po di.
Kështu që nuk e lodhi trunin m nuk ë tu maani ndi.
E rrugës çka të më çohet.
Kërkush s'mund me muu përzi ka plus që më folin e si një ama po duhet me ja kthy se respektin që e kam e kam për krejt jo veç përd.
Përveç atij që s'ka respekt për mua se nuk kam për të.
Këto ë të vra kur rë si shoh plot fëmijë po tuta s' po ma kthej kohën shumë rraba kur edhe vetë jam që kta i fillit në kujtime shumë sende tu i kujdu mu nonna me ndal po s'mundj se trunin tu u blloku kam shumë nime edhe për njërën që s'ja vlen as me mendu jam ka mundu me harru po zemra s'm pa i kujtu b n shumë njerëz ka thonë ky verdin n sende paska ndryshuar normal se gjithë kam ec me kohën e gjithçka kam përjetuar