Sa herë rrugës tënde kur kaloj,
në çdo këngë ngadalë aty vështroj ndonjëherë rastësisht.
Të takoj ti mundohesh rrugën ta kalon.
Mos u largo,
ti m afro.
Të gjitha mundësit ti m' krijo që të jem me ty.
Të jemi të dy.
Të tjerat gjëra jo nuk kanë rëndësi.
Ti më buzëqesh.
Kur unë të takoj ti më jep shpresë.
që të dashuroj ti më largon kur të përqafoj,
por unë prapë nga ty jo nuk heq dot.
Ti më buzëqesh kur unë të takoj.
Ti më jep shpresë që të dashuroj.
Ti më largon kur të përqafoj,
por unë prapë nga ty jo nuk e zor.
Ti mundohesh të më refuzosh e prapë kthe fshehtas.
Më shikon.
Herët apo vonë do ta kupton që do jesh e imja përgjithmonë.
Mos u largo,
ti m'u afro.
Të gjitha mundësit ti m krijo që të jem me ty.
Të jemi të dy.
Të tjerat gjëra jo nuk kanë rëndësi.
Ti më buzqesh.
Kur unë të takoj ti më jep shpresë që të dashuroj.
Ti më largon kur të përqafoj,
por unë prapë nga ty jo nuk dor.
Ti më buzëqesh.
Kur unë të takoj ti më jep shpresë që të dashuroj.
Ti më largon kur të përqafoj,
por unë prapë nga ty jo nuk he dorë.
Ti më buzëqesh kur unë të takoj,
ti më jep shpresë që të dashuroj,
ti më largon kur të përqafoj,
por unë prapë nga ty jo,
nuk e zot.
Ti më buzëqesh.
Kur unë të takoj,
ti më jep shpresë që të dashuroj,
ti më largon.
Kur të përqafoj,
por unë prapë nga ty jo nuk e zor.