Jam nuk e di pse ika kur e di që mungon tashri unë garanti ke me tjetër kë Dielli lind prapë sa herë që perëndon.
Po nuk e di a lindi sa a lënë ta rron jam jam adaptuar në të po e shqim moj pa ty edhe pse ka një erdh n si lojtën kry si lojt mbas teje tu e prit ditën me u kthy ky është ai malli që mundesh veç në sy ama s'ke çar me bë e lypshe gjanë a jam b egërsin e tih jam kanë po bes që janë do dhimbda që vin qysh i kanë e gjys e kam ru kur zemrën dysh ma ndanë edhe pse e ke b të shtirë me ty me k mam Mirë edhe nëse për të keq po du veç me më thirrë.
Mirë e njoh rrezikun,
ftin e kam duart e huaja,
ama prapid dho krejt meu kthy apet në rrugët e
tua.
Tash veten s' gjej jam kanina si i humbur.
A thu me ty unë isha kanë i lumtur e mbosha që me të lënë e pamundën.
Tash po dua me të par me dit hala a je e bukur.
I kam parë shumë sende që s'di me ju dhënë kuptim.
S'ma ka marrë mendja që mende të mbj si kujtim.
Tash dona me vazhdu tu të pasur me marrje.
Donna me ec këtë rrugë që në fund mundet me kanë qorre po ec se me shpresën tu e prit që të shoh.
Jam tu dyshu që ke ndryshu du me dit atë një asnjë si ajo bes nuk ka se si ajo s'më bë m kurrgjë.
Po n si gapi tim fundosna na anije tim.
Edhe nëse kam me djek me të prekrm gjithka e kam njek të kam hije mend po kur s'jet nuk është as shtëpia