Ishte ditë me diell
Dhe po frynte pak një erë
Kur filloi me u errësu
Të pashë ty, duke vrapu

Ti je zana ime e maleve
Që e gjete trupin tim t’u u mburrë në mal
Ti je gjethja e fundit në degën e thatë
Që më dha dëshirë për me jetu

Më tregove për ndodhinë
Më tregove, dashurinë
Krahu im i lagur qull
Prej syve ty, që rrjedhin vrull

Ti je zana ime e maleve
Që e gjete trupin tim t’u u mburrë në mal
Ti je gjethja e fundit në degën e thatë
Që më dha dëshirë për me jetu

Ti je zana ime e maleve
Që e gjete trupin tim t’u u mburrë në mal
Ti je gjethja e fundit në degën e thatë
Që më dha dëshirë për me jetu