Sonte m'zuni n'rrugë bora e parë,
edhe pendimet e fjal've që s'kisha guxim me i thanë,
shkova n'pyll kurajon me e marrë,
tuj shpresu' që mas meje ke me ardhë.
Sa papritun vjen bora e parë,
nuk e din a me u g'zu ma shumë, a me u frigu,
për senet që po presin me u zbardhë,
sekretet që ma shumë janë tuj u mblu.
Ndryshe ish me dashtë,
e shumë ndryshe ish me dashunu,
sa herë ndizen llambat n'trotuar,
mos harro me m'kujtu.
At' mbramje kur u pate ndalë,
n'shikim tem tuj lypë për me m'zbulu,
sa herë ndizen llambat n'trotuar,
kujtohu me m'harru.
Stinët po e ndjekin njana-tjetrën,
luleboret enden nëpër erë,
nuk duhet me e harru t'vjetrën,
amo duhet farën e re me e mbjellë.
Se sa bukur çelë lulja e parë,
si nji storie e re që është tuj u kriju,
senet që po presin me u zbardhë,
sekretet që po presin me u zbulu.
Ndryshe ish me dashtë,
e shumë ndryshe ish me dashunu,
sa herë ndizen llambat n'trotuar,
mos harro me m'kujtu.
At' mbramje kur u pate ndalë,
n'shikim t'em tuj lypë për me m'zbulu,
sa herë ndizen llambat n'trotuar,
kujtohu me m'harru.